2 Şubat 2011 Çarşamba

Diyalogüe I. - hoppala yarim yaz geldi....

Ailelerimizi genellikle beğenmeyiz..
Genellikle, ııyyy iğreençç tiksiinnçç... bizim için onlar nedir ki?
meçhul kardeşimin deyişiyle biraz yeşil, biraz insan...

Ve her şey o zoraki stres altında yaşanan, zaman zaman olan aile toplantılarında, akşam yemeklerinde gerçekleşir. Çekirdek aile olarak değil de, sıradan bir tv dizisi karşısında geniş aile olarak akşam yemeği yenir.. beyaz florasan bir lamba, mor örtülü koltuklar ve sandalyeler, minicik bir masa, etrafında dizili küçüklü büyüklü abiler ablalar...

Böyle durumlarda zaman zaman izleyici olmak için insanın kendisini yadsıması gerekiyor.
Ben kimimmm, bunlar kiimmm, burada ne yapıyorum, neresi burasııı, bla blaa...

Masanın altına yavaş yavaş kaydığınızı hissedersiniz. Elinizde, ağzınıza sokulmuş çorba kaşığı...sandalye küçülür, masa büyür.. salata uzaklaşır... sesler boğuklaşır...
işin ilginci... herkes ortaya konuşurken, boğuklaşan seslerin beyninizde yankılanmaya başlamasıyla aynı anda çıkan kuru gürültüleri çok net ayırt edersiniz...

+  Şimdi doğum günü pastalarını nasıl verirsen öyle yapıyorlar, çok güzel oluyor. ne istersen onu yapıyorlar...
-  Hayır, yani iyi olmuş, sen iç gecenin bir vakti, sonra da eve gidip ilaç al üstüne.. iyi olmuş ölmüş...
x  Çay koysana...
+  Tadı da güzel hem, geçen gün dedim onlara kötü oluyor kremayı koymayın diye..
x  Şekeri unutma!
y  Anneeğğ! şarj aletini nereye koydun?
+  Bunlar şimdi boncuk mu ? Çikolatadan mı yapıyorlar? du bakiim yeniyor mu?...
x  Git bak lan içeri, annene ne soruyorsun!
+  Heee çikolataymış....
-  Her şey bitti bir de Mısır çıktı başımıza....
y  Annneeeeğğ! Hangi bavula koydun şarjı?
o  Eee anlatsana okul nasıl gidiyor yiğen?
+  Bak frambuazlı ve kakaolu bir arada yapmışlar, nasıl oluyorsa artık. eskiden krema da koymazlardı araya. eşit yaymışlar şimdi. bir de çikolata parçaları var içinde gördün mü onları?
x  Kanalı değiştirsenize ya! Bunu mu izleyeceğiz şimdi on saat?
y  Anneeeeğğ!
x  Ne var lan annene ses edip duruyon ! Kapat telefonu!
o  Babana söyle seni bize de getirsin. Hiç amcayı ziyaret falan yok...
+  Fiyatları da yükselmiş yalnız eskiden bu kadar pahalı değildi pastalar. Noldu çikolata mı değerlendi, altın mı koyuyorlar içine.. yok yok... yine de tadı güzel... frambuazları da parça parça atmışlar hem, böyle geliyor ağzına hepsinin tadı ayrı ayrı.
-  İncir ister misin ? Malatya'dan getirdik.
y  Iyyyy hiç sevmem incir! Annneeeeğğğ! bi gesseneee!
+  Aayyyy kocacıımmm bizim nişandaki pasta da çok güzeldi di miiii. tam bunun gibi değildi ama böyle çikolatalı yaptırmıştık....

Sabır güzel şeydir...
Hayatınızı adadığınız şeyleri ve kişileri, bazen babanızı paylaşmanız ve paylaşmayı bilmeniz de güzel bir şeydir...
Ömrünüz boyunca içtiğiniz en çorbadan bi'haber yapılmış çorbayı içerken yapanı mutlu etmeyi bilmeniz paylaşımdır... Güzeldir...
En sevdiğiniz sanatçılardan birisinin ölümüne üzülürken, birisinin çıkıp iyi olmuş oh demesine, en azından "ne?" dememeniz, yine sabırdır... güzeldir...

Dünyanın en önemli mevzusu olan pastanın, saatler süren mevzu bahsinin ardından, sizden patlamış mısır istenirse keyifli kalkar yaparsınız...
Dünyanın en önemli mevzusu patlamış mısırın yapılış şekilleri, damak tadı ve tercihen değişmekle birlikte, kalabalık kitleye yapıldığı dolaylarda anonim olmak zorunda kalırsınız. Güzel... sabırdır...
Altın sarısı mısırlar beyazlaşmaya başlarken tek tek patlamaya başlar... Sabırsız ve sürekli patlayan mısırlara bakarsınız...
Söz konusu mısır patlarken zaman, az önce akşam yemeği sofrasında olduğu üzere yine yavaşlar... sesler boğuklaşır ama birbirlerine karışırlar...
Mısırlar yavaşlar....
ya    vaş     lar.....
Hepsi teker teker kapağa çarparken kapağın neresine çarptığını izlersiniz...
Gülümsersiniz...
Sabredemeyenler bile sınırlarını aşmak için sabretmek zorundadır....
Gülümsersiniz... Ocağın altını yavaşça kısar...
Midesiz bir kadının koca yağ tulumunun içine gidecek, ve içerideki ezilmiş pasta ve çorbamsıyla karışacak mısırları son yolculuklarına uğurlamak için sofranın ortasına sunarsınız...

Müessesemizin ikramı olarak sabır ve hoşgörü ön planda tuttuğumuz önemli vizyonlarımızdan birisidir.

Mısırlar hızla tükenirken, gülümseyip sohbete katılın...
Yoksa bu akşam asla bitmeyecek....

Sevgiler...
Sophie...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder